پنتیلن تترازول P6500

پنتیلن تترازول

Pentylenetetrazole

کد:P6500

CAS Number:

5-95-54

وزن مولکولی:

138.17

مترادف(ها):

1،5-پنتامتیلن تترازول، مترازول، α، β-سیکلوپنتامتیلن تترازول، 6،7،8،9-تتراهیدرو-5H-تترازولو[1،5-a]آزپین

bp

194 درجه سانتی گراد/12 میلی متر جیوه (لیتر)

mp

59-61 درجه سانتیگراد (لیتر)

دمای ذخیره سازی

-20 درجه سانتی گراد

شرح

توضیحات کلی

پنتیلن تترازول (PTZ) مشتق تترازول و مهارکننده اسید آمینوبوتیریک γ (GABAA) و کمپلکس گیرنده آن است. PTZ یک عامل تشنج کننده است که برای القای تشنج استفاده می‌شود. می‌تواند از سد خونی مغزی عبور کند.

کاربرد

پنتیلن تترازول برای ایجاد تشنج در لارو ماهی گورخر، موش و موش صحرایی نر ویستار استفاده شده است.

بسته بندی

25، 50، 100 گرم در بطری پلی

اقدامات بیوشیمی/فیزیول

پنتیلن تترازول یک محرک و تشنج غیر اختصاصی سیستم عصبی مرکزی (CNS) است. PTZ استرس اکسیداتیو را القا می‌کند و محتوای مالون دی آلدئید قشر مغز را افزایش می‌دهد و هیپوکامپ را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در نتیجه تشنج ایجاد می‌کند.

پنتیلن تترازول که با نام‌های پنتیلن تترازول، مترازول، پنتترازول (INN)، پنتا متیلن تترازول، کورازول، کاردیازول، دیوماکارد یا PTZ نیز شناخته می‌شود، دارویی است که قبلاً به عنوان محرک گردش خون و تنفسی استفاده می‌شد. دوزهای بالا باعث تشنج می‌شود، همانطور که توسط متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک مجارستانی-آمریکایی لادیسلاس جی مدونا در سال 1934 کشف شد. این دارو در درمان تشنج استفاده شده است و مشخص شد که در درجه اول برای افسردگی موثر است، اما عوارض جانبی مانند تشنج کنترل نشده دشوار است. اجتناب کنید. در سال 1939، پنتیلن تترازول با الکتروشوک درمانی جایگزین شد، که به عنوان روش ارجح برای القای تشنج در بیمارستان های روانی انگلستان، آسان تر است. در ایالات متحده، تأیید آن توسط سازمان غذا و دارو در سال 1982 لغو شد. در ایتالیا به عنوان یک محرک قلبی-تنفسی در ترکیب با کدئین در یک داروی سرکوب کننده سرفه استفاده می‌شود.