کلرامفنیکول Chloramphenicol-Water Soluble C-3175

کلرامفنیکل

مشخصات محصول
شماره محصول: C3175
ظاهر (رنگ) سفید
ظاهر (فرم) پودر
حلالیت (رنگ) بی رنگ تا زرد کم رنگ
حلالیت (کدورت) روشن برای مه آلود
در mg/ml 50 در H2O
خلوص (HPLC)> 99٪ _
طیف UV-Vis> 10٪ _

سطح کیفیت
200

فرم
پودر

برنامه های کاربردی)
کشت سلولی | پستانداران: مناسب

انحلال پذیری
H2O: 50-500 میلی گرم/میلی لیتر (محلول موجود)
PBS: 50-500 میلی گرم/میلی لیتر (محلول موجود)

---------------------------------------------------------------------------------------------
کلرامفنیکل یک آنتی بیوتیک مفید برای درمان تعدادی از عفونت های باکتریایی است. این شامل استفاده از پماد چشم برای درمان ورم ملتحمه می‌شود. از راه دهان یا تزریق داخل ورید، برای درمان مننژیت، طاعون، وبا و تب تیفوئید استفاده می‌شود. استفاده از آن از طریق دهان یا تزریق تنها زمانی توصیه می‌شود که نمی‌توان از آنتی بیوتیک های ایمن تری استفاده کرد. نظارت بر سطح خون دارو و سطح سلول های خونی هر دو روز در طول درمان توصیه می‌شود.

عوارض جانبی شایع شامل سرکوب مغز استخوان، تهوع و اسهال است. سرکوب مغز استخوان ممکن است منجر به مرگ شود. برای کاهش خطر عوارض جانبی، طول درمان باید تا حد ممکن کوتاه باشد. افراد مبتلا به مشکلات کبدی یا کلیوی ممکن است به دوزهای کمتری نیاز داشته باشند. در کودکان خردسال ممکن است شرایطی به نام سندرم نوزاد خاکستری ایجاد شود که منجر به تورم معده و فشار خون پایین می‌شود. استفاده از آن در اواخر بارداری و در دوران شیردهی معمولاً توصیه نمی‌شود. کلرامفنیکل یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده است که معمولاً با توقف تولید پروتئین ها رشد باکتری ها را متوقف می‌کند.

کلرامفنیکل بعد از جدا شدن از Streptomyces venezuelae در سال 1947 کشف شد. ساختار شیمیایی آن شناسایی شد و اولین بار در سال 1949 سنتز شد.

نشانه اصلی کلرامفنیکول در درمان تیفوئید بود، اما حضور تقریباً جهانی همه جانبه سالمونلا تیفی مقاوم در برابر دارو به این معنی است که به ندرت برای این نشانه استفاده می‌شود، مگر در مواردی که مشخص شود ارگانیسم حساس است.

در کشورهای کم درآمد، WHO دیگر فقط کلرامفنیکل را به عنوان خط اول برای درمان مننژیت توصیه نمی‌کند، اما تشخیص می‌دهد که در صورت عدم وجود جایگزین های موجود، با احتیاط استفاده می‌شود.

در دهه گذشته، کلرامفنیکل بعنوان یک عامل قدیمی با قابلیت بالقوه در برابر عفونت های سیستمیک به دلیل میکروارگانیسم های گرم مثبت مقاوم به چند دارو (از جمله انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین) تجدید نظر شده است. داده های in vitro فعالیتی را در برابر اکثریت (> 80٪) strians E. faecium مقاوم به ونکومایسین نشان داده است.

در زمینه پیشگیری از اندوفتالمیت، عارضه جراحی آب مروارید، یک بررسی سیستماتیک در سال 2017 شواهد معتدلی پیدا کرد که نشان می‌دهد استفاده از قطره چشم کلرامفنیکول علاوه بر تزریق آنتی بیوتیک (سفوروکسیم یا پنی سیلین) احتمالاً در مقایسه با قطره چشم یا آنتی بیوتیک خطر اندوفتالمیت را کاهش می‌دهد. تزریق به تنهایی.

طیف
کلرامفنیکل طیف وسیعی از فعالیت ها را دارد و در درمان عفونت های چشمی مانند ملتحمه، بلفاریت و غیره ناشی از تعدادی از باکتری ها از جمله استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوک پنومونیه و اشریشیاکلی موثر بوده است. در برابر سودوموناس آئروژینوزا مثر نیست. داده های حساسیت زیر نشان دهنده حداقل غلظت بازدارنده برای چند ارگانیسم مهم پزشکی است.