اوره دارویی 108432 Urea

اوره دارویی

فرمول شیمیایی

CH4N2O

جرم مولی 60.056 گرم مول - 1

ظاهر جامد سفید

چگالی 1.32 گرم بر سانتی متر مکعب

نقطه ذوب 133 تا 135 درجه سانتی گراد (271 تا 275 درجه فارنهایت؛ 406 تا 408 کلوین)

حلالیت در آب

545 گرم در لیتر (در دمای 25 درجه سانتیگراد) حلالیت 500 گرم در لیتر گلیسرول

اوره که با نام کاربامید نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی CO(NH2)2 است. این آمید دارای دو گروه –NH2 است که توسط یک گروه عاملی کربونیل (C=O) به هم متصل شده اند.

اوره نقش مهمی در متابولیسم ترکیبات حاوی نیتروژن توسط حیوانات دارد و ماده اصلی نیتروژن دار در ادرار پستانداران است. این یک جامد بی رنگ، بی بو، بسیار محلول در آب و عملا غیر سمی است (LD50 برای موش 15 گرم بر کیلوگرم است). در آب محلول است، نه اسیدی و نه قلیایی. بدن از آن در بسیاری از فرآیندها، به ویژه دفع نیتروژن استفاده می‌کند. کبد آن را با ترکیب دو مولکول آمونیاک (NH3) با یک مولکول دی اکسید کربن (CO2) در چرخه اوره ایجاد می‌کند. اوره به طور گسترده در کودها به عنوان منبع نیتروژن (N) استفاده می‌شود و یک ماده خام مهم برای صنایع شیمیایی است.

فردریش ولر در سال 1828 کشف کرد که اوره را می‌توان از مواد اولیه معدنی تولید کرد که یک نقطه عطف مفهومی مهم در شیمی است. این برای اولین بار نشان داد که ماده ای که قبلاً به عنوان محصول جانبی حیات شناخته می‌شد، می‌تواند در آزمایشگاه بدون شروع بیولوژیکی سنتز شود. به این ترتیب، با دکترین پذیرفته شده حیات گرایی که می‌گوید فقط موجودات زنده می‌توانند مواد شیمیایی حیات را تولید کنند، در تضاد است.