ال سیستئین هیدروکلراید L-Cysteine Hydrochloride

L-Cysteine hydrochloride monohydrate ال سیستئین هیدروکلراید مونوهیدرات

مشخصات
CAS # فرمول تجربی
52-90-4 C₃H₇N O₂S

شماره کاتالوگ 102838
مترادف کلمات a-Amino-mer-mercapto propionic acid، αlpha-Amino-mer-mercapto propionic acid، Cys، αlpha-Amino-beta-mercapto propionic acid
اطلاعات محصول
شماره CAS 52-90-4
شماره EC 200-158-2
فرمول هیل C₃H₇N O₂S
جرم مولی 121.16 گرم در مول
کد HS 2930 90 13

اطلاعات فیزیکوشیمیایی
دمای احتراق 420 درجه سانتی گراد
نقطه ذوب 220 - 228 درجه سانتی گراد
مقدار pH 4.5 - 5.5 (100 گرم در لیتر، H₂O، 20 درجه سانتی گراد)
تراکم فله 300 کیلوگرم در متر مکعب
حلالیت 280 گرم در لیتر
اطلاعات سم شناسی
LD 50 خوراکی LD50 موش 1890 میلی گرم/کیلوگرم
ظاهر بی رنگ تا سفید، بلورهای سوزنی شکل
ظاهر محلول (100 گرم در لیتر، اسید کلریدریک 2 مول/لیتر) شفاف و بی رنگ است

ال سیستئین
L-Cystein
اسامی
نام
سیستئین
نامهای دیگر
2-آمینو-3-سولفیدریل پروپانویک اسید

سیستئین یک آمینو اسید پروتئین زا نیمه ضروری با فرمول HOOC-CH- (NH2) -CH2-SH است. زنجیره جانبی تیول در سیستئین اغلب در واکنشهای آنزیمی به عنوان نوکلئوفیلی شرکت می‌کند. تیول مستعد اکسیداسیون است تا سیستین مشتق از دی سولفید را ایجاد کند، که نقش ساختاری مهمی در بسیاری از پروتئین ها دارد. هنگامی که به عنوان افزودنی غذایی استفاده می‌شود.

مانند سایر اسیدهای آمینه (نه به عنوان باقی مانده پروتئین)، سیستئین نیز به عنوان یک زوتیتریون وجود دارد. سیستئین بر اساس همسانی d و l-glyceraldehyde در شکل قدیمی تر d/l دارای کایرالیته است. در سیستم R/S جدیدتر برای تعیین کایرالیته، بر اساس تعداد اتمی اتمهای نزدیک کربن نامتقارن، سیستئین (و سلنوسیستئین) به دلیل وجود گوگرد (یا سلنیوم) به عنوان همسایه دوم کربن نامتقارن دارای کایرال R هستند. اتم بقیه اسیدهای آمینه کایرال که دارای اتم های سبک تری در آن موقعیت هستند، کایرال بودن S دارند. جایگزینی گوگرد با سلنیوم باعث ایجاد سلنوسیستئین می‌شود.

منابع غذایی
سیستاینیل باقی مانده ای در غذاهای با پروتئین بالا است. اگرچه به عنوان یک اسید آمینه غیر ضروری طبقه بندی می‌شود، در موارد نادر، سیستئین ممکن است برای نوزادان، افراد مسن و افرادی که دارای بیماریهای متابولیک خاصی هستند یا از سندرم های سوء جذب رنج می‌برند ضروری باشد. اگر مقدار کافی متیونین در دسترس باشد، معمولاً سیستئین توسط بدن انسان در شرایط طبیعی فیزیولوژیکی سنتز می‌شود.

اکثریت ال سیستئین به صورت صنعتی با هیدرولیز مواد حیوانی مانند پرندگان طیور یا موی گراز به دست می‌آید. علیرغم اعتقاد گسترده در غیر این صورت، شواهد کمی نشان می‌دهد که موهای انسان به عنوان منبع اصلی استفاده می‌شود و استفاده از آن به طور صریح برای افزودنی های غذایی و محصولات آرایشی در اتحادیه اروپا ممنوع است.

بازرگانی دانافارمد وارد کننده مواد شیمیایی وآزمایشگاهی و آرایشی بهداشتی